mapy topograficzne
Encyklopedia PWN
geografia
nauka sytuowana na pograniczu dyscyplin przyrodniczych i społecznych.
[gr. geōgraphía ‘opis ziemi’],
samodzielna instytucja podlegająca organizacyjnie szefowi Sztabu Gł. WP, utworzona 1919 w Warszawie (do 1921 pod nazwą Instytut Wojsk.-Geogr.), gł. w celu opracowywania i wydawania wojsk. map topograficznych.
geod. określone matematycznie sposoby przedstawiania na płaszczyźnie powierzchni Ziemi lub innego ciała niebieskiego.
konspiracyjna Służba Geogr. Komendy Gł. AK, działająca pod tym kryptonimem I 1943–IX 1944;
nanoszenie na podkład mapy topograficznej nowej treści, dotyczącej wybranego tematu, na podstawie bezpośrednich obserwacji i pomiarów w terenie;
poziomica, warstwica,
linia na mapie łącząca punkty o jednakowej wysokości na powierzchni Ziemi (izohipsa) lub jednakowej głębokości w zbiorniku wodnym (izobata) w stosunku do przyjętego poziomu, którym zwykle jest poziom morza;
